Sylvana`s verhaal

Hier plaats ik een verhaal, genaamd 'Sylvana`s verhaal'. Ik weet het, een hele stomme titel. Maar ik kon geen betere bedenken. Misschien komt dat nog.

Dit is trouwens niet het verhaal waar ik het in mijn vorige blog over had, die staat waarschijnlijk op een andere computer. Die zoek ik dus ook nog wel eens op. Dit verhaal zag ik nog ergens staan. Dit heb ik nog niet zo lang geleden gemaakt, het is ook nog niet af. Ik zet er nu alles op wat ik al heb:

Over mij

Hoi, ik ben Sylvana Gosselaar. Ik haat mijn achternaam, en ik vind mijn voornaam ook niet zo geweldig. Daarom noemt bijna iedereen mij Sylvi en jongens die leuk willen zijn noemen mij Gossie, erg grappig. Ik heb nu vakantie en ga volgend jaar naar de middelbare school, ik doe Havo. Ik heb er totaal geen zin in, het is zo'n grote school. Ik blijf liever op mijn vertrouwde basisschool. Of nee, nog beter is vakantie! Ja, dat wil ik, voor altijd vakantie. Maar dat zit er helaas niet in... Ik zal het hier maar mee moeten doen.

Nu even over mijn leefomgeving: Ik heb een broertje, Michel Gosselaar, hij gaat volgend jaar naar groep 5. Er zitten best wel veel jaren tussen ons. Maar dat komt omdat mijn moeder, Lea en mijn vader Daniël maar geen kinderen konden krijgen. Dus hebben ze Michel geadopteerd, dus het is niet een echt broertje van me. Mijn ouders wonen nog wel bij elkaar (gelukkig). Ik heb geen huisdieren, dat is echt saai! Ik vraag al een paar jaar of ik een konijn mag, maar het mag niet. Ik beloof mijn ouders dan dat ik er zelf goed op zal passen, maar dat geloven ze niet. Ze denken dan dat ze het dan zelf moeten doen omdat ik volgend jaar geen tijd en geen zin meer heb. Dat slaat toch nergens op! Ik maak wel tijd.

Wij gaan volgende week 2 weken op vakantie, naar Duitsland. Ik háát Duitsland. Maarja, daar kan ik ook niks tegen doen. En dan hoopte ik dat we daar een huisje of bungalow ofzo konden huren, maar nee, we gaan met onze kleine, oude, lelijke, verschrikkelijke, kapotte, caravan. We moeten er met zijn vieren in slapen! Dat kan nooit. Dan moet ik zeker naast mijn broertje slapen, nou dacht het niet. Dus heb ik geregeld dat ik alleen in een tentje mocht slapen, fiuuw. Dat is al een stuk beter. Na de vakantie moet ik nog 4 weken overleven. Hoe? Dat vraag ik mij ook af.

Op vakantie

Dag 1

'Mam, ik ga even over de camping lopen.' 'Nee, Sylvana! Blijf hier even, je moet ons eerst even helpen met de voortent en je moet je eigen tent ook nog opzetten.' Zegt haar moeder. '*zucht*' 'De voortent staat, mag ik nu gaan?' Vraagt Sylvana. 'Eerst je eigen tent nog'. 'Dat doe ik later wel, ik heb nog genoeg tijd. Doeii!' 'Sylvana! Sylvana!'. Wat kan mij het schelen wat mijn ouders allemaal zeggen. Ik moest hier ook al heen van hun en nu mag ik nog steeds niks doen wat ik zelf leuk vind.

Lief dagboek,

Dag 1 was een ware hel. Eerst moest ik die stomme voortent opzetten en toen ik eindelijk weg mocht om over de camping wat rond te lopen, stootte ik mijn teen en nu is'ie gekneusd. Ik ben gewoon doorgelopen, wat achteraf niet zo'n goed idee was geweest. Maar wat ik wel heb gezien, is dat er niks te beleven is op deze camping. Wat een dooie boel.

Ik heb geen zin om meer te schrijven, ik ben depri.

Xx-Sylvi

Dag 2

'Goedemorgen lieverd, heb je lekker geslapen?' Zegt haar moeder. 'Heerlijk, mam, echt heerlijk.' Ik heb geen zin om ze te vertellen hoe verschrikkelijk het was in die vochtige tent. Maarja, alles beter dan met z'n vieren in de caravan. 'Wil je ook een broodje, Sylvi?' 'Nee, geen honger' Ik loop verder en ga maar even naar de wc.

Als ik het toiletgebouw weer wil verlaten, bots ik tegen een meisje van mijn leeftijd aan. We kijken elkaar even aan, maar daarna loop ik door. Ik voel dat het meisje me nakijkt. Ik besluit om achter het toiletgebouw bij een boom te gaan staan, en te wachten totdat het meisje naar buiten komt. 2 minuten later komt het meisje weer naar buiten en loopt het pad af. Ik besluit haar te volgen. Ik loop haar zo stil mogelijk achterna, ze moet nu niet achterom kijken. Ik zie nog net dat ze naar links gaat, dus ik maak wat meer tempo. Daar zie ik haar een tent ingaan.

Dag 3

De volgende dag loop ik langs haar tent. De tent is nog dicht, ze slapen dus nog. Ik loop weer terug naar onze caravan en ga daar lekker in de zon liggen. Later op de dag loop ik er weer langs, het meisje zit alleen buiten een boek te lezen. Ik doe net alsof ik iets liet vallen en buk om het "op te rapen". Ik probeer wat meer geluid te maken om haar aandacht te trekken. Yes, het werkt. Ze kijkt nu naar me. Ik sta weer op en zeg; 'Hoi, heb ik jou niet vaker gezien?' 'Hé, ja bij het toiletgebouw, toch?' Ja, dat weet ik ook wel. 'Ja, bij het toiletgebouw ja.' O nee, wat een domme zin. Er volgt een stilte... Totdat het meisje weer begint te praten; 'Ik ben Marien, wie ben jij?' 'Ik ben Sylvi, of eigenlijk Sylvana maar iedereen noemt mij Sylvi.' O mijn god, waarom zeg ik dat? Wat boeit haar dat nou! 'Wil je wat drinken? We hebben genoeg. Mijn ouders zijn er niet.' 'Oké, lekker.' Ik krijg een glas cola en we praten wat met elkaar.

Lief dagboek,

We zijn hier nu 3 dagen op de camping in Duitsland. En gek genoeg vind ik het nog niet eens zo verschrikkelijk. Ik heb namelijk een meisje van mijn leeftijd ontmoet, ze heet Marien. Marien heeft ook een hekel aan haar naam. Wauw! Iemand die mij begrijpt. Marien gaat volgend jaar ook naar klas 1 Havo, maar zij heeft er juist wel zin in. Ze is blij dat ze van die basisschool af mag. Dus nu heeft zij mij een paar leuke dingen verteld. Ik heb er nu wel meer zin in, het heeft toch wel wat voordelen.

Maar ik ga nu slapen, ik heb morgen vroeg weer met Marien afgesproken. Het kan nog wel eens een leuke vakantie worden!

Xx-Sylvi

Dag 4

Ik word al om half 7 wakker, kan ik dan nooit uitslapen?! Ik heb al zo'n  rotnacht gehad. Eerst kon ik niet slapen en daarna ben ik zowat bijna elk uur wakker geworden. Ik draai me maar weer om en probeer weer in slaap te vallen. Na 20 minuten ben ik het zat en dus ga ik de tent uit. Het is nog akelig stil op de camping, wat wil je ook op een camping waar niks te beleven valt en waar alleen maar oudere mensen zijn. Behalve Marien dan. Ik heb geen zin om mijn kleren uit de caravan te halen en het gezeik van mijn ouders en broertje aan te horen dat ik wat stiller moet zijn en moet proberen langer te blijven slapen. Dus ga ik in mijn pyjama naar de wc toe. Ik kijk in de spiegel en blijf 10 minuten lang naar mijn spiegelbeeld staren, tenminste zo voelt het dat, waarschijnlijk stond ik daar geeneens een minuut. Ik loop door naar de wc's en ga op de wc zitten. Als ik mijn onderbroek naar beneden doe, schrik ik. Mijn onderbroek is helemaal vies en er zit overal bloed. Ik schrik nog meer als ik bedenk dat het gewoon door mijn onderbroek heen gaat en het dus ook in mijn pyjama kan zitten. Ik kijk naar mijn pyjamabroek, gelukkig, het is niet doorgelekt. Bij de caravan aangekomen, ga ik gelijk naar binnen en kijk in de toilettas van mijn moeder. Gelukkig, ze heeft maandverband mee. Ik probeer het zo stiekem en stil mogelijk te pakken en stop het in mijn pyjama, ik pak ook even een schone onderbroek. Daarna loop ik weer naar de wc en stop een maandverbandje in mijn onderbroek, gadver, dat zit echt voor geen meter. Ik spring wat en beweeg wat, maar het zit nog steeds verschrikkelijk. Waarschijnlijk moet ik er gewoon aan wennen. Ik ben niet van plan om wat tegen mijn moeder te zeggen, ze komt het ooit wel eens te weten.

Lief dagboek,

Vandaag was een rare dag, een dag met een verandering. Ik ben namelijk voor het eerst ongesteld geworden en ben nu dus officieel een vrouw. Eerst was ik blij, ik ben geen klein kind meer! Maar in de loop van de dag werd ik steeds chagrijniger en bozer, ik wou dat ik niet ongesteld was. Het is zo irritant! Je hebt echt geen idee. Ik kan niet zwemmen, moet vet vaak naar de wc om het weer te verwisselen, het zit niet ( alhoewel het nu wel een beetje went), het is gewoon vies en irritant.

Vanmiddag ben ik samen met mijn 'Happy Family' naar de stad geweest. Ik had eerst nog gezegd dat ik buikpijn had en ik echt niet mee kon, maar dat geloofden ze niet. Terwijl ik wel echt buikpijn had! Niet dat ik daardoor niet mee kon, maar toch. Uiteindelijk ging ik met een chagrijnig hoofd mee. We hebben daar een kasteel-achtig-iets bezocht, saaaai! Daarna gingen we wel een lekkere schnitzel eten in een restaurant. Ik was blij dat we weer thuis waren en ben dus maar gelijk mijn tent ingegaan.

Ik heb Marien vandaag niet gesproken of gezien, ik hoop morgen wel weer!

XxxSylvi

Dag 5

Dit keer slaap ik wel uit, tot 10 uur! Waarschijnlijk omdat ik gister hartstikke moe was en pas laat sliep. Mijn ouders en broertje zitten al in de voortent te ontbijten, of eigenlijk hebben ze het al bijna op. "Heel erg bedankt dat jullie ook even op mij hebben gewacht." Zeg ik tegen mijn ouders. Ik schuif aan en eet één broodje. "Sylvana, moet je niet wat meer dan 1 broodje eten?" Vraagt mijn moeder. "Nee, ik heb nog steeds buikpijn en ik heb gewoon geen honger. En dit brood is trouwens ook niet te vreten!" Antwoord ik. "Hohoho, niet zo'n grote mond, dame. Dat willen we hier niet." Valt mijn vader bij. "Dat mag ik toch lekker zelf weten, als het aan mij lag was ik hier niet eens bij jullie. Dan hadden jullie ook geen last van mij!" Lekker, de dag begint al goed. Ik neem nog maar een klein crackertje en een kopje thee. Daarna ga ik zo snel als ik kan op zoek naar Marien.

Als ik langs haar plek op de camping loop, zie ik dat er geen tent meer staat, maar een caravan. Huh? Hoe kan dat nou?! Ben ik hier wel goed? Ik kijk om me heen en zie alle bekende tenten en caravans. Wat?! Is Marien weg? Ze heeft helemaal niks tegen me gezegd, en ik heb haar nummer ofso ook niet. Ik weet haar achternaam geeneens. Mijn vakantie stort weer in, nu Marien weg is, verveel ik me hier dood. Ik vloek en wil weglopen als ik de deur van de caravan open hoor gaan. Ik draai me om en kijk in de mooiste, blauwste ogen die ik ooit gezien heb. Ik sta, volgens mij met mijn mond open, na een lekker ding te kijken! Wauw, hij is echt héél knap. Ik hoor wat gepraat en kom weer in het nu, ik bedenk me dat ik daar veel te lang stond en het er vast heel dom uit zag. Ik ren weg. Waarschijnlijk zag dat er ook al zo dom uit.

Lief dagboek,

Wauw! Ik denk dat ik verliefd ben. Er is een nieuw gezin op de plaats waar Marien stond gekomen. 2 ouders met hun zoon. En die zoon is echt zooo knap. Ik ben in de wolken! De rest van de dag was ik zo vrolijk, dat mijn broertje me ook al raar vond. De dag begon dan wel slecht met een ruzie en dat Marien weg is. Maar dat ben ik allang weer vergeten. Door die jongen krijg ik weer moed voor deze vakantie, dan kan ik er weer tegenaan. Hij heeft zulke mooie, blauwe ogen en halflang, donkerblond haar en een mooi bruin en gespierd lichaam (ja, dat weet ik omdat hij geen shirt aan had!). Hij is sexy, maar tegelijk ook wel weer schattig (zijn hoofd dan). Ik denk dat hij in de 3de ofso zit.

Ik hoop dat ik hem morgen 'per ongeluk' weer tegen kom!

Xxx-een-hopeloos-verliefde-Sylvana

Verhalen...

Hoi,

Ik ben bezig met het schrijven van een verhaal. Ik heb ook wel eens geprobeerd om liedjes te schrijven, maar dat vind ik moeilijker. Daarom schrijf ik liever verhalen.

Ik lees ook wel vaak boeken, dat helpt me ook bij het schrijven van een verhaal. Als ik een goed en leuk boek heb, bedenk ik waarom het een goed boek is. Op welke manier wordt het geschreven? Zo bedenk ik dan mijn eigen verhaal op een leuke manier.

Vroeger zat ik wel eens op een site en daar was een forum waar je verhalen neer kon zetten. Ik heb dat toen ook gedaan, een liefdes verhaal. Hij is nooit helemaal afgekomen want ik had geen tijd meer. Die site is best wel kinderachtig dus daar zet ik geen verhalen meer op. Dat is ook een reden waarom ik me heb aangemeld op Loggy.nl, hier kan ik mijn verhalen neerzetten.

Het verhaal waar ik nu mee bezig ben is nog lang niet af, dus die zet ik ook nog niet op mijn blog. Ik zal mijn liefdes verhaal er wel op zetten. Toen ik die maakte was ik nog heel jong, dus achteraf is hij waarschijnlijk niet zo goed! Maar toen kreeg ik wel hele leuke en positieve reacties.

Ik zal het verhaal in mijn volgende blog zetten.

XxMuzeeee

Over mij/Muze